Ścieżki rowerowe w woj. śląskim. Gdzie w weekend 22 - 23 czerwca? Podpowiedzi jednodniowych wypraw

We współpracy z Traseo wybraliśmy dla Was 10 tras rowerowych w woj. śląskim, które przetestowali inni rowerzyści. Wybierz najlepszą dla siebie.

Sprawdź wybrane trasy o różnym stopniu trudności. Spokojna wyprawa malowniczym szlakiem, a może coś szalonego i trudnego? W wybranych przez nas trasach każdy znajdzie coś dla siebie. Wybierz plan wycieczki i przygotuj się do wyjazdu.

Nim wyruszysz w drogę, sprawdź, jaka będzie pogoda. W sobotę 22 czerwca w woj. śląskim ma być od 20°C do 25°C. Prawdopodobieństwo wystąpienia deszczu wynosi na różnych obszarach od 5% do 74%. W niedzielę 23 czerwca w woj. śląskim ma być od 15°C do 25°C. Nie powinno padać.

🚲 Trasa rowerowa: Jaworzno -- Gorzeń Górny

• Początek trasy: Jaworzno
• Stopień trudności: 1.0
• Dystans: 137,06 km
• Czas trwania wyprawy: 12 godz. i 4 min.
• Przewyższenia: 129 m
• Suma podjazdów: 631 m
• Suma zjazdów: 638 m

Trasę dla rowerzystów poleca AlterSpider

Dziś Jawo On Tour atakuje Dwór Emila Zegadłowicza

Późnoklasycystyczny dwór jest obiektem o znacznych wartościach architektonicznych.Otaczający go malowniczy park krajobrazowo-leśny z drzewami o wymiarach pomnikowych ma duże walory przyrodniczo-krajobrazowe.
Rezydencja jest ważnym zabytkiem dla historii społeczności lokalnej i polskiej kultury okresu 20. lecia międzywojennego. Obecnie jest ponadregionalną placówką muzealną w której eksponowane są dzieła polskich artystów z tamtego czasu.

Historia
Gorzeń lokowany został prawdopodobnie na prawie niemieckim po 1333 roku. W 2. połowie XV w. wieś należała do Gorzeńskich herbu Topór. W późniejszych czasach miała przeważnie współwłaścicieli, którzy często się zmieniali. W 1. połowie XIX w. wieś została podzielona na Gorzeń Górny i Gorzeń Dolny. W 1873 r. większą część gruntów w Gorzeniu Górnym rozparcelowano. W 1876 r. posiadłość „Gorzeń Górny Dwór”, o powierzchni 17 ha, zakupił Tytus Zegadłowicz, nauczyciel z gimnazjum w Wadowicach. Dwór zbudowany został w 3. ćw. XVIII w. przez ówczesnego właściciela wsi Franciszka Skorupkę-Padlewskiego. Pierwotnie była to budowla parterowa, wzniesiona na planie prostokąta, z ryzalitami od frontu i od tyłu, z sienią przechodnią. Rozbudowę rezydencji zapoczątkował na przełomie XVIII/XIX w. Jakub Lippman Huppert, a kontynuowali jego spadkobiercy. Późnoklasycystyczny charakter nadała budowli przebudowa prowadzona około połowy XIX w. (m.in. nadbudowano wtedy piętro). Po 1876 r. Tytus Zegadłowicz przeprowadził generalny remont i przekształcił znacznie zniszczony budynek, w którym mieściła się karczma (m.in. dobudowano wtedy do fasady czterofilarowy ganek z balkonem i ganek przy ścianie szczytowej). W 1908 r. dwór stał się formalnie własnością syna Tytusa, Emila Zegadłowicza (1888-1941), znanego w dwudziestoleciu międzywojennym poety, prozaika, dramatopisarza i kolekcjonera dzieł sztuki. W tym okresie dwór był ważnym ośrodkiem życia kulturalnego. Spotykali się tutaj m.in. członkowie założonej przez Zegadłowicza regionalistycznej grupy literacko-plastycznej „Czartak”, która nazwę swoją wzięła od domniemanej średniowiecznej strażnicy obronnej nad Skawą w pobliskim Mucharzu. W dworze gościli także m.in. Leon Kruczkowski, Gustaw Morcinek, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Vlastimil Hofman, Stefan Jaracz i Witold Hulewicz. Emil Zegadłowicz zgromadził tutaj bogate zbiory w postaci dzieł malarskich i rzeźbiarskich wybitnych twórców polskich okresu międzywojennego, a także liczne prace wykonane przez beskidzkiego rzeźbiarza ludowego Jędrzeja Wowrę. Część tych dzieł sztuki zrabowali Niemcy w czasie II wojny światowej, ale szczęśliwie ocalały zbiory grafiki i malarstwa, wyposażenie dworu i część rękopisów. W 1946 r. żona Emila Zegadłowicza, Maria i jego córka Atessa uporządkowały zachowane zbiory i zorganizowały w dworze prywatne muzeum biograficzne pisarza. Ekspozycje powiększono w 1967 r. W 1980 r. wystawę zamknięto z powodu konieczności remontu budynku, który trwał kilkanaście lat. Dzięki powołaniu w 1993 r. Fundacji Czartak stało się możliwe w 1995 r. ponowne udostępnienie zwiedzającym zbiorów Emila Zegadłowicza.
Nawiguj

🚲 Trasa rowerowa: Czeladź,Sosnowiec,Mysłowice,Katowice,Siemianowice Śl.

• Początek trasy: Będzin
• Stopień trudności: 2.0
• Dystans: 53,36 km
• Czas trwania wyprawy: 3 godz. i 59 min.
• Przewyższenia: 103 m
• Suma podjazdów: 1 100 m
• Suma zjazdów: 1 089 m

Marek79 poleca tę trasę rowerzystom

Nawiguj

🚲 Trasa rowerowa: Do Chudowa na spotkanie z kumplem

• Początek trasy: Mikołów
• Stopień trudności: 3.0
• Dystans: 56,2 km
• Czas trwania wyprawy: 4 godz. i 26 min.
• Przewyższenia: 134 m
• Suma podjazdów: 1 219 m
• Suma zjazdów: 1 235 m

Trasę dla rowerzystów poleca Pana79

Zadzwonił kumpel i ustaliliśmy że spotkamy się w Chudowie pod zamkiem ,tam chlapneliśmy po małym zamkowym i ruszyliśmy dalej przez Ornontowice-Bujaków-Łaziska Górne-Wyry-Wilkowyje-Gniotek.Wiało jak diabli w tych warunkach poziom trudny, dystans nie całe 60 km według licznika.
Nawiguj

🚲 Trasa rowerowa: Z biegiem Koziego Brodu

• Początek trasy: Sławków
• Stopień trudności: 2.0
• Dystans: 8,74 km
• Czas trwania wyprawy: 33 min.
• Przewyższenia: 52 m
• Suma podjazdów: 83 m
• Suma zjazdów: 112 m

Rowerzystom trasę poleca Buchtini

Kozi Bród bierze swój początek w głębokim jarze porośniętym gęstym lasem, gdzieś pomiędzy Myślachowicami a Płokami. Ale jeszcze kilkaset lat temu źródła rzeki biły znacznie dalej, tuż poniżej wzgórza Galman, nieopodal Lgoty. Intensywnie prowadzona przez człowieka działalność górnicza doprowadziła do obniżenia poziomu wód gruntowych i w rezultacie do ich wyschnięcia.

Po przekroczeniu asfaltowej drogi Kozi Bród ponownie znika w leśnych zaroślach. Podobnie jak i ścieżka. Trzeba bardzo uważać, żeby nie stracić jej z oczu. Po kilkunastu minutach marszu zza drzew wyłaniają się pozostałości starej tamy. Pomiędzy mozaiką betonowych i drewnianych elementów Kozi Bród przeciska się niemal bezszelestnie. Możemy nieco odpocząć.

Dalej piaszczysty trakt wznosi się ponad dolinę rzeki. Stąd widać lepiej przepięknie meandrujący Kozi Bród i całe bogactwo środowiska przyrodniczego, które tworzy. Próbujemy też w górnych partiach wydm szukać borsuczych nor, ale bez powodzenia. Pochłonięci poszukiwaniami nie zauważamy, jak potok niepostrzeżenie skręca na zachód, rozstając się ze znakami zielonego szlaku. Po jakimś czasie dochodzimy do drogi łączącej Płoki z Czyżówką.

Po przejściu przez jezdnię zataczamy wielokilometrową pętlę wokół wzgórza Cisowa. Już po zachodniej jego stronie zielone znaki prowadzą nas obok ciekawych formacji skalnych, zwanych Cisowymi Skałami. Warto znaleźć jakąś drogę, jakąś ścieżkę i wspiąć się na zbocze. Olbrzymie głazy, udekorowane różnego kształtu zagłębieniami, sprawiają na nas niesamowite wrażenie. Oczywiście geolodzy bywają mniej romantyczni i w tych jasno szarych ławicach skalnych nie dostrzegają niczego poza wapieniem triasu środkowego, który przed 170-180 milionami lat częściowo przeobraził się w dolomit i uległ okruszcowaniu.

W górnej części profilu odsłaniającego się w Czyżówce znajdowane są skamieniałe fragmenty glonów z rodzaju Diplopora, dlatego dolomity te przyjęło się nazywać diploporowymi. Na powierzchniach niektórych ze skał, oprócz efektownie wyglądających małych jamek, podobno uwidaczniają się pofalowane układy warstewek będące śladami tropikalnych sztormów przewalających się nad szelfem kontynentalnym jeszcze w czasach, gdy materiał skalny był jedynie luźnym morskim osadem. W ławicach skrasowiałych dolomitów diploporowych zainteresowanie miłośników geologii skupia na sobie kilka międzywarstwowych schronisk podskalnych. Nie są to obiekty rewelacyjnie duże, raczej dla koneserów. Największy z nich ma zaledwie 2 metry długości, trudno więc schronić się w nim nawet przed deszczem.

Poniżej malowniczych baszt skalnych dostrzec można mniejsze lub większe zagłębienia przypominające swym kształtem leje. Są pamiątką po historycznej eksploatacji utlenionych rud cynkowo-ołowiowych, tzw. galmanów. Dawni poszukiwacze bogactw mineralnych penetrowali okoliczne lasy, przyglądając się bacznie skałom i roślinom porastającym gleby w ich otoczeniu. Szukali wśród nich gatunków cynkolubnych. Ich skupiska mogły wskazywać na obecność wychodni dolomitów kruszconośnych, w których spodziewano się znaleźć "gniazda" rud cynku i ołowiu. Po odnalezieniu złóż, niezwłocznie przystępowano do ich eksploatacji. Ślady po warpiach, czyli zagłębieniach w formie leja z usypanymi wokół nich wałami odpadów pogórniczych świadczą o tym, że w nie tak odległej przeszłości nad Czyżówką kwitło w najlepsze górnictwo galmanowe. Po wyczerpaniu się złóż, ludzie przenieśli się gdzie indziej, a szpetne hałdy zdążyły porosnąć pięknym bukowym lasem.

Klucząc pomiędzy skałkami powoli posuwamy się na południe. Buczyna przerzedza się. Przez drzewa zaczynają prześwitywać wysokie kominy i grubiutkie chłodnie Elektrowni "Siersza". Mimo wszystko krajobraz przemysłowy w żaden sposób nie jest w stanie konkurować z przepiękną panoramą okolicy roztaczającą się od strony wschodniej. Na tle ogromnych połaci lasów, poprzetykanych z rzadka czerwonymi dachami niewielkich domków, bielejąca w promieniach słońca smukła wieża płockiego kościoła wyglądem przywodzi na myśl latarnię morską, od lat bezbłędnie wskazującą drogę pielgrzymom i pątnikom. Wąską ścieżką wydeptaną pośród wysokich traw schodzimy ze wzgórza do Czyżówki.

Słońce góruje na niebie. Upał zaczyna nam coraz bardziej dokuczać. Zmieniamy więc swoje pierwotne plany i zaczynamy szukać najkrótszej drogi prowadzącej do ośrodka rekreacyjnego położonego nad Kozim Brodem. Chcemy trochę posiedzieć w cieniu, wykąpać się, wypożyczyć sprzęt wodny. Jest tu też kort tenisowy, boisko do siatkówki lub koszykówki, wreszcie miejsce, gdzie można pograć w siatkową piłkę plażową. Ośrodek jawi się istnym rajem dla - takich jak my - amatorów letniego wypoczynku nad wodą.
Nawiguj

🚲 Trasa rowerowa: Żory i okolice.

• Początek trasy: Czechowice-Dziedzice
• Stopień trudności: 2.0
• Dystans: 87,02 km
• Czas trwania wyprawy: 5 godz. i 49 min.
• Przewyższenia: 60 m
• Suma podjazdów: 1 398 m
• Suma zjazdów: 1 395 m

Lemur36 poleca tę trasę rowerzystom

Ponownie wybrałem się do Żor i otaczających lasów, aby odkryć nowe ścieżki i atrakcyjne miejsca. I tym razem się nie zawiodłem. Jazda wśród drzew i pomiędzy stawami, którym uroków dodaje różnorodność ptactwa i roślinności, jest bardzo przyjemna i relaksująca. Na trasie można natknąć się na takie perełki jak: domek na wodzie, czy źródełko z krystalicznie czystą wodą.
Nawiguj

🚲 Trasa rowerowa: Fajne Jaworzno:)

• Początek trasy: Sławków
• Stopień trudności: 2.0
• Dystans: 34,44 km
• Czas trwania wyprawy: 2 godz. i 1 min.
• Przewyższenia: 100 m
• Suma podjazdów: 1 025 m
• Suma zjazdów: 1 054 m

Keradbik poleca tę trasę rowerzystom

Dawno nie odwiedzałem rowerem terenu Jaworzna,postanowiłem więc zobaczyć co słychać w moim mieście,no i zrobiła się fajna wycieczka,trochę po ulicach -centrum,jeleń ,sobieski,trochę po lasach i łąkach.Znalazłem kilka ciekawych rzeczy wartych zobaczenia:murale na filarach wiaduktu pod obwodnicą,powstający ogromny blok energetyczny przy el.J-no III,w Jeleniu ul.Wielkich łowów:)) dużo pisania a warto zobaczyć samemu ,więc na rower i krótka przejażdżka (z Jelenia pod Sobieski cały czas pod górkę ) pozdrawiam.
Nawiguj

🚲 Trasa rowerowa: Pętla Mikołów-Pszczyna-Mikołów

• Początek trasy: Mikołów
• Stopień trudności: 2.0
• Dystans: 59,51 km
• Czas trwania wyprawy: 3 godz. i 18 min.
• Przewyższenia: 183 m
• Suma podjazdów: 1 306 m
• Suma zjazdów: 1 299 m

Trasę dla rowerzystów poleca Pana79

Dziś postanowiłem skorzystać z pięknej pogody i przetrzeć nowe szlaki,wyszła mi taka sobie trasa Gniotek-Wilkowyje-Kobiór-Czarków-Pszczyna-Studzienice-Żwaków-Wilkowyje-Gniotek.Dystans wskazany na liczniku to 64km,trasa leśno-asfaltowa o średniej trudności.
Nawiguj

🚲 Trasa rowerowa: Jaworzno - Zamek biskupów wrocławskich w Ujeździe

• Początek trasy: Jaworzno
• Stopień trudności: 1.0
• Dystans: 160,59 km
• Czas trwania wyprawy: 10 godz. i 46 min.
• Przewyższenia: 126 m
• Suma podjazdów: 791 m
• Suma zjazdów: 795 m

Trasę rowerową mieszkańcom poleca AlterSpider

Zamek biskupów wrocławskich w Ujeździe – ruiny zamku leżącego w mieście Ujazd, w powiecie strzeleckim, w województwie opolskim. Zamek powstał w połowie XIII wieku, jako własność biskupów wrocławskich. Rozbudowany w XIV wieku w stylu gotyckim i przebudowany w stylu renesansowym w wieku XVI. W XVIII wieku założenie przebudowano na barokowy pałac.

Wpisany do rejestru zabytków 15 maja 1964 roku, nr rejestru 884/64

Siedziba biskupa wrocławskiego obok osady Ujazd, powstała w połowie XII wieku. Ujazd po raz pierwszy wzmiankowany był w bulli papieża Hadriana IV z roku 1155. Bulla wymieniała posiadłości biskupstwa wrocławskiego na Śląsku. Wybudowany w XII wieku zamek miał początkowo formę czworobocznej wieży z przyporami w narożach (długość boku 8,5 m) i pełnił funkcję donżonu – baszta mieszkalna. Warownia była niewielkich rozmiarów. Zachodnia ściana wieży była zespolona z murem obwodowym zamykającym prostokąt o wymiarach 23×31,5 m. Mury obronne odpowiadały przebiegowi ścian późniejszego pałacu z końca XVI wieku. Przed murem obronnym były dwa rzędy drewnianych palisad, które koliście otaczały murowaną część warowni. Przed zewnętrzną palisadą znajdowała się fosa a we wschodniej części brama wjazdowa[3].

W XIII wieku do baszty obronnej dobudowano Dom Biskupi, który stał się siedzibą biskupiego Prokuratora. W okresie od XIII do początków XV wieku biskupi często przebywali w Ujeździe, o czym świadczą wystawione tutaj dokumenty. Ujazd stanowił wtedy centrum dóbr biskupich w granicach księstwa opolskiego, tzw. Klucza Ujazdowskiego.

W XIV wieku basztę i Dom Biskupi przebudowano w stylu gotyckim. Powiększono też obszar zamku otoczony murem obronnym i zbudowano bramę z piętrowym budynkiem bramnym. Prawdopodobnie w narożniku pn.-wsch. zbudowano drugą basztę lub basteję wychodzącą poza mury. Około 1365 roku, w czasie konfliktu biskupa Przecława z Pogorzeli z księciem opolskim Bolkiem III zbudowano dodatkowe fortyfikacje broniące zamku i miasta. W 1370 roku na polecenie cesarza Karola IV fortyfikacje te zburzono. Później odbudowano jedynie mury miasta.
Nawiguj

🚲 Trasa rowerowa: Turysta Ziemi Raciborskiej

• Początek trasy: Rybnik
• Stopień trudności: 2.0
• Dystans: 81,49 km
• Czas trwania wyprawy: 9 godz. i 35 min.
• Przewyższenia: 204 m
• Suma podjazdów: 1 310 m
• Suma zjazdów: 1 160 m

Rowerzystom trasę poleca Yaneck60

Wyjazd w czwórkę celem uzyskania pieczątek do książeczek "Turysta Ziemi Raciborskiej”, którą mają Czesław i Lucjan. Trasę opracował i prowadził niezastąpiony Bogdan. Trasa przebiegała: Rybnik, Sumina, Górki Śląskie, Szymocice, Nędza, Babice, Raszczyce, Markowice, Łęg, Zawada Książęca, Ciechowice, Turze, Budziska, Siedliska, Kuźnia Raciborska, drogą Tartaczną do "Zakazanej", Brantołka, Rudy, Stodoły, Orzepowice i Rybnik. W czasie przejazdu koledzy zgromadzili do swoich książeczek 12 pieczątek co daje im możliwość ubiegania się o brązową odznakę po uprzedniej weryfikacji. Pieczątki te były uzyskiwane w rożnych miejscach, takich jak parafie, sklepy, apteki lub też u sołtysów. Piękne podziękowania dla uczestników wyjazdu a w szczególności dla Bogdana, który nas prowadził i dzięki niemu koledzy zdobyli pieczątki do swoich książeczek. Bogdan SZACUN! Pogoda dopisała, cała trasa wg licznika to 84 km.
Nawiguj

🚲 Trasa rowerowa: Wzdłuż Jemielnicy/Chrząstawy

• Początek trasy: Toszek
• Stopień trudności: 2.0
• Dystans: 80,58 km
• Czas trwania wyprawy: 5 godz. i 9 min.
• Przewyższenia: 147 m
• Suma podjazdów: 2 265 m
• Suma zjazdów: 2 353 m

Oberfeldkurat poleca tę trasę rowerzystom

Na mapach rzeka nosi nazwę Jemielnica, według urzędowego wykazu nazw wód płynących - Chrząstawa. Jakkolwiek by się nie nazywała, nie nadaje się ani do turystyki kajakowej, ani do kąpieli, co widać na zdjęciach, to bardziej zarośnięte bajorko iż rzeka. Oczywiście, biorę poprawkę na fakt, że susza, niski poziom wody itd, ale niedawno zdrowo lało.
Zostawiłem samochód w Błotnicy Strzeleckiej koło stacji kolejowej, i ruszyłem, wróciłem z Opola pociągiem. Fajnie było, pogoda idealna do wycieczki rowerowej - słoneczna, nie za ciepło, bez wiatru...
Nawiguj

Traseo.pl to portal oraz darmowa aplikacja mobilna na urządzenia z systemami android lub iOS. Znajdziesz tu ponad 200 000 tras! Możesz nagrywać własne ślady podczas wycieczek lub podążać trasami pozostałych użytkowników. Szukaj inspiracji wycieczkowych.

Rób zdjęcia, dodawaj opisy, a później wyślij zapisaną trasę na Traseo.pl. Będziesz mieć możliwość dodatkowej edycji danej trasy. Możesz również podzielić się nią z innymi użytkownikami Traseo lub zachować jako prywatną tylko dla siebie. Sprawdź wszystkie możliwości Traseo, zainstaluj aplikację i ruszaj na szlak!

Kochasz rower ale zakupy robisz rozważnie? Sprawdź kody rabatowe EMPIK oraz promocje i zniżki w innych sklepach online!

Przed rozpoczęciem sezonu rowerowego pamiętaj, by zadbać o swój jednoślad. Przegląd powinno wykonywać się przynajmniej raz w roku. Można samodzielnie dbać o sprzęt, lub oddać go w ręce specjalistów. W serwisach rowerowych oferowane są kompleksowe usługi serwisowe.

Im lepiej będziesz dbać o rower, tym dłużej Ci on posłuży. Poza tym dobry stan techniczny przekłada się na bezpieczną jazdę. Jest to więc bardzo istotne.

Co najmniej raz na rok powinno się sprawdzić:

• napęd, przerzutki, linki, hamulce
• koła
• łańcuch

Wydawałoby się, że dbanie o rower to prosta sprawa. Nic bardziej mylnego. Jeśli chcesz odpowiednio dbać o swój jednoślad, potrzebny jest szereg czynności. Jednak na pewno przełoży się to na komfort jazdy oraz długotrwałą sprawność roweru.

Jeśli zadbałeś już o rower, pozostało Ci jedynie zaplanowanie trasy i można ruszać w drogę!

W zależności od tego, jak długą planujesz wycieczkę, będzie zależeć Twoja lista rzeczy do zabrania ze sobą. Oczywiście na krótkie, jednodniowe wycieczki rowerowe, nie potrzebujemy wielu rzeczy. Sprawa komplikuje się jednak, jeśli planujemy dłuższą wyprawę.

Na wycieczkę rowerową warto ze sobą zabrać:

• wodę
• czapkę z daszkiem lub zwykłą
• rękawiczki na rower
• uchwyt na telefon do roweru
• kask
• okulary

Oczywiście lista rzeczy na rower będzie zależeć od indywidualnych preferencji. Podstawą będzie wygodny strój sportowy oraz buty. Bardzo wygodną opcją są specjalne majtki, spodenki lub legginsy na rower, które są bardzo miękkie, dzięki czemu możemy uniknąć obtarć i większego bólu.

Czapka z daszkiem świetnie sprawdzi się w słoneczny dzień, natomiast zwykła w chłodniejsze dni. Rękawiczki rowerowe zapobiegną obtarciom rąk, a okulary będą chronić Twoje oczy nie tylko przed promieniami słonecznymi ale również przed owadami.

Uchwyt na telefon będzie przydatny, jeśli chcesz swoją trasę śledzić w aplikacji. Kask jest istotny dla Twojego bezpieczeństwa.

Inne przydatne akcesoria: uchwyt na bidon oraz bidon na wodę, nóżka do roweru, zapięcie do roweru, plecak lub saszetka, a także oświetlenie.

Jeśli wybierasz się na dłuższą wycieczkę lista będzie znacznie dłuższa. Musisz pomyśleć, choćby o ubraniach na zmianę czy podstawowych narzędziach, które będą przydatne, jeśli rower ulegnie małej usterce (np. łyżki do opon cyz dętka zapasowa).

Jura Krakowska-Częstochowska na pograniczu województw śląskiego i małopolskiego, to jeden z najbardziej malowniczych regionów Polski i każdy szanujący się rowerzysta powinien przemierzyć ją na jednośladzie chociaż raz. Czekają na tu na was wspaniałe zamki na czele ze słynnym Ogrodzieńcem, malownicze doliny (np. Dolina Wodącej z wapiennymi ostańcami i górującym nad skałami zamkiem Pilcz) i góry (Góra Zborów w Podlesiach to doskonały punkt widokowy; można tu też zwiedzić Jaskinię Głęboką z nietoperzami).

Ciekawych i pięknych zakątków nie brak także w Beskidach – Śląskim, Żywieckim i Małym. Warto odwiedzić choćby Baranią Górę, po której stokach płyną Biała i Czarna Wisełka, potoki źródłowe Wisły. Pozostając przy rzekach – w południowo-zachodniej części woj. śląskiego leży Kraina Górnej Odry, poprzecinana wieloma wyjątkowo pięknymi trasami rowerowymi. Jest ich tu łącznie 800 km, czyli więcej niż wynosi odległość z Zakopanego na Półwysep Helski.

Jeśli lubicie zupełnie niezwykłe krajobrazy, zaplanujcie wycieczkę na Pustynię Błędowską, największy w Polsce obszar pustynny, nazywany „polską Saharą”. Dawniej występowało tu nawet typowe dla pustyń zjawisko fatamorgany. Musicie się jednak spieszyć – Pustynia Błędowska zarasta roślinnością i może już za parę lat będzie przypominała raczej piaszczystą łąkę niż pustynię.